Het begon met een boeiend gesprek met Alex voormalig politiecommandant van de ME, twee weken terug in het Delta Hotel in Vlaardingen aan de Nieuwe Maas. Hij vond het geen probleem om mij iets over het reilen en zeilen van de Mobiele Eenheid te vertellen, research voor mijn nieuwe boek Bureau MaRiT deel8. Het is een bijbaan, zei hij, hiervoor kun je je opgeven als er grote evenementen zijn in Rotterdam, zoals de jaarwisseling bij de Erasmusbrug, de bekerfinale of het kampioenschap in de Kuip, het Zomercarnaval. Je moet van aanpakken weten zonder het te laten escaleren, het vereist daadkracht en tact. Een leerzaam en tegelijkertijd verrassend gesprek over een organisatie mij alleen bekend van de ME-bussen en stoere mannen en vrouwen in uniform met robuuste uitstraling ook nog eens effectief, brandwerend en erg warm op tropische zomer(carnavals)dagen. Hij stelde me voor aan Martin plv Sectorhoofd Peletoncommandant ME met wie ik een dagje mee mocht draaien tijdens de parade van het zomercarnaval “Rotterdam Unlimited”. Een gedenkwaardige dag die begon met een briefing aan de Peletons, onder wie de stevige Romeo’s, een aanhoudingseenheid, en enkele verkenners in burger, waarin diverse scenario’s werden geschetst.  Om zo’n grootschalig evenement goed te laten verlopen moest met alles en iedereen rekening worden gehouden, zoals mogelijke onregelmatigheden door enkele Kaapverdische families die elkaar beter niet op straat konden tegenkomen, een opkomende motorbende nu motorclubs als Satudarah werden aangemerkt als een criminele organisatie, en bepaalde individuen die niet al te best bekend stonden bij de Politie. Een handige app voorzag iedereen van de benodigde info, zoals foto’s van de bewuste individuen en de route waarlangs de Parade zich zou bewegen. Deze route zou op diverse tactische punten scherp worden gemonitord, want het carnaval moest vooral een feestje zijn. De ME’ers waren er klaar voor. Voorzien van tassen met o.a. helmen en een uitgebreid lunchpakket, want op eten en drinken mag niet bezuinigd worden als het buiten rond de 30graden is en de leden in vol ornaat de urenlange parade moeten gadeslaan. Ik mocht mee in de ME-bus bestuurd door Erwin van waaruit Martin overleg pleegde met de peletons en de meldkamer via Bert en Tessa, de twee verbindingsfunctionarissen. Best indrukwekkend al die ME’ers gekleed in het kenmerkende uniform met de gele strepen in de parkeergarage op weg naar de blauwe ME-bussen met geblindeerde ramen.

Via telefoon, iPad en portofoons werd er over en weer druk met elkaar gecommuniceerd zodat geen spelbreker aan de aandacht zou ontsnappen. Een bezoek mocht dan ook niet ontbreken aan de meldkamer in het World Port Center op de Kop van Zuid waar een team van specialisten van alle gemakken voorzien de straten van Rotterdam op grote schermen nauwlettend in de gaten hield. Ook preventief fouilleren is onderdeel van de handhaving van de orde en al snel was het bingo. Op Rotterdam CS werd er een man met een pistool in zijn tas aangehouden die met tranen in zijn ogen beweerde er geen flauw benul van te hebben waar dat pistool nou opeens vandaan kwam, er werd iemand met 10.000euro in zijn tas meegenomen en aangeklaagd voor witwassen, en er was iemand met 150 joints op zak de pineut die beweerde dat het voor eigen gebruik was. Kortom niet voor niets dus. Later op de dag waren er nog meer aanhoudingen en werden de arrestanten zo snel mogelijk afgevoerd naar het hoofdbureau Doelwater om geen onrust te kweken.  Ook behoorde de Bereden Brigade, de ‘papa’s’ tot het peleton, want een paard van 500 kilo maakt toch wel indruk op eventuele relschoppers. Afgezien van het feit dat ik het Zomercarnaval in Rotterdam nog nooit had meegemaakt kon ik me geen betere plaats bedenken dan in een ME-bus met airco, op een tactische locatie, waar de berichtgeving niet stilstond. Never a dull moment. Ook niet toen er door een grapjas tegen de bus geplast werd en het lachen hem snel verging toen Tessa de achterdeur van de bus hardhandig opengooide, of de monologen van enthousiaste toeschouwers met de chauffeur van de bus(als enige zichtbaar vanaf de buitenkant) lachend en onverstaanbaar. De optocht was kleurrijk, exotisch en gehuld in tropische sferen met soms publiek dat net zo bezienswaardig was.

Op de terugweg keerden we nog even om voor wat actie toen er een aanhouding was bij Burger King op de Lijnbaan waar wat ‘porren en prikken’ werden uitgedeeld aan een onwillige arrestant, waarbij de bussen als een magneet in dubbele rijen stonden opgesteld om afstand tussen de nieuwsgierige menigte en de aanhoudingseenheid te creëren, een indrukwekkend gezicht. Rakelings als in een film passeerden ME-bussen, politiemotoren, ME’ers en het publiek elkaar zonder kleerscheuren vooral dankzij de geroutineerde chauffeurs. Nog even een mooi moment toen de ME iemand had opgepakt zonder geldige vergunning met 160 ballonnen die hij aan kinderen wilde ‘uitdelen’. Het was even een gedoe maar uiteindelijk werden de balonnen geconfisqueerd en ongehavend in 2 ME-bussen gepropt en vervoerd naar het Sofia Kinderziekenhuis waar de patientjes ermee werden verrast.

Daarna keerde het konvooi terug naar de vertrouwde parkeergarage en werden alle manschappen nog eens respectvol en hartelijk bedankt voor hun inzet. Daarna praatte de peletonscommandant met de leiding van de teams onder het genot van een kop koffie nog even na over de ervaringen en eventuele verbeterpuntjes, maar al met al was iedereen het erover eens dat dit grootschalige evenement zonder al teveel incidenten was verlopen. Met een pluim voor alle betrokkenen die als een geoliede machine met een in verhouding kleine groep mensen de vele onwetende toeschouwers een onbezorgde dag hadden bezorgd. Het beloofde feestje werd waargemaakt voor de ongeveer 300.000 bezoekers die naar de 36 praalwagens en carnavalsgroepen kwamen kijken. Toen het uiteindelijk tijd was om naar huis terug te keren voelde ik nog steeds de adrenaline door mijn lichaam stromen, voor veel ME’ers mede de reden om even aan het kantoorwerk te ontsnappen. Een mooie ervaring rijker bedank ik met name Martin en de rest van de crew voor een boeiend kijkje achter de schermen van de ME.  Het was een mooie dag!