Het signeerweekend van 21 en 22 september ter gelegenheid van de lancering van Bureau MaRiT deel 7 Het KattenPension was erg leuk. De sfeer in de gezellige boekwinkels doet mijn spanning al snel verdwijnen. Misschien helpt het glaasje wijn ook wel dat ik standaard ‘voorproef’. Het is weer een feestje, de ontmoeting met de lezers, de boekhandels gehuld in rood-wit politielint, met een drankje, hapje, lollies voor de kinderen, boekenleggers en een politielint waarmee de boeken verpakt worden. Het is ontzettend leuk om de lezer eindelijk te ontmoeten, mensen die al geruime tijd op het boek wachten en die inmiddels bekenden van me zijn geworden en nieuwe lezers die ervan hebben gehoord en het weleens willen proberen. Het is een mooie afsluiting van een intensieve periode, een moment dat ik de mensen die aan het boek hebben meegewerkt mag bedanken. Ik mag een politielint doorknippen op de Meent en de allereerste boeken overhandigen aan Henk en Willem van de Zeehavenpolitie en in het winkelcentrum Rotterdam IJsselmonde heb ik Astrid bedankt, een dierbare vriendin aan wie Het kattenPension is opgedragen, omdat ze altijd als eerste het manuscript beoordeelt en mijn klankbord is. Ik heb een hoop om dankbaar voor te zijn. Nog even stel ik een nieuw boek uit, voor interviews, foto’s, prijsvragen, FB, achterstallige administratie, en weet dat er straks weer een intensieve periode zal volgen. Gelukkig heb ik de hoofdlijnen van het nieuwe verhaal al op papier geschreven en mocht ik al ‘meedraaien’ met de ME Rotterdam, voorafgaand aan een aantal boeiende gesprekken met diverse mensen. Ook dit is weer een leerzame en bijzondere periode waarin ik de kans krijg om verschillende kanten van een verhaal te horen, die ik hopelijk op een goede manier weet te verwerken in een volgend verhaal. Ook dit keer een flinke uitdaging, eentje die ik graag aanga. Mijn missie is om er weer een spannend en waarheidsgetrouw verhaal van te maken, een avontuur waarvan de lezer kan genieten. Misschien met een drankje, een lach een een traan en een beetje achtergrond informatie, niet vervelend maar juist verrassend. Eerdaags zet ik die eerste zin weer op papier, dan staat alle promotie voorlopig op een laag pitje, maar nu mag ik nog even van de ‘nasleep’ van mijn 7e detective genieten. Geniet van Het KattenPension!
