Het verloren manuscript, een leuke naam voor een nieuw boek, maar helaas geen fictie. Ter beoordeling van mijn zesde Bureau MaRiT ‘De HuisMeester’ stuurde ik een aantal manuscripten met een retourenvelop inclusief 5 postzegels, aan een recensent en aan een rechercheur van de Forensische Opsporing. De envelop van de recensent kregen wij netjes retour, maar zonder inhoud! Onze lokale en betrouwbare postbode had ook niets in haar posttas gevonden. Tot mijn schrik, en die van de recensent, leek de envelop te zijn opengemaakt. De hoekjes van de omslagstrip waren licht beschadigd en de envelop zag er gefomfaaid uit. Niet fijn! Nadat ik PostNL had ingeschakeld, vroeg ik de rechercheur om zijn retourenenvelop extra te bewerken met plakband en acherop het adres van het politiekantoor te vermelden. Misschien kon dit eventuele ‘geinteresseerden’ afschrikken? Komt goed, was het antwoord. Tot mijn verrassing werd de envelop, met manuscript, een paar dagen later persoonlijk met de politiebus bezorgd. Als dat geen goede service is!
Maar daarmee heb ik het ‘verloren’ manuscript helaas nog steeds niet terug. Ik doe een oproep aan de lezers van dit bericht om mee te helpen aan de speurtocht naar het ‘Verloren Manuscript’ Ik beloof de eerlijke vinder een rol in mijn volgende Bureau MaRiT, deel 7. Daar moet ik wel eerlijk over zijn… Het is misschien niet de glansrol die je voor ogen hebt en je kunt ook als slachtoffer eindigen. Wie gaat de uitdaging aan!
